Leczenie łojotoku
Łojotokowe zapalenie skóry należy do bardzo powszechnych chorób dermatologicznych. Leczenie łojotoku nie należy do najłatwiejszych, a objawy mogą przypominać inne choroby skóry jak np. egzema, łuszczyca lub reakcję alergiczną. Łojotokowe zapalenie skóry należy do chorób przewlekłych. W leczeniu łojotoku bardzo ważna jest odpowiednia diagnoza i dobór właściwej terapii. Łojotokowe zapalenie skóry może również być przyczyną nadmiernej utraty włosów zwanej łysieniem łojotokowym.
Łojotokowe zapalenie skóry — objawy
Łojotokowe zapalenie skóry zazwyczaj dotyka osoby młode, między 18 a 40 rokiem życia. Łojotokowe zapalenie skóry najczęściej występuje na owłosionej skórze głowy, w okolicach brwi i środkowej części twarzy, w okolicach intymnych oraz w górnej części klatki piersiowej. Łojotokowe zapalenie skóry objawia się:
- łuszczeniem skóry,
- przetłuszczaniem włosów,
- zaczerwienieniem,
- żółtymi i tłustymi płatami skóry,
- swędzeniem,
- przerzedzeniem włosów lub ich nadmiernym wypadaniem.
Łojotokowe zapalenie skóry — przyczyny
Przyczyny łojotokowego zapalenia skóry nie są do końca znane. Przyjmuje się, że na nadmierne wydzielanie łoju mają wpływ takie czynniki jak:
- zaburzenia gospodarki hormonalnej,
- przewlekły stres,
- nieodpowiednia dieta,
- nadużywanie alkoholu.
Badania wykazały, że łojotokowe zapalenie skóry ma związek z obniżoną odpornością, dlatego zwiększone prawdopodobieństwo wystąpienia objawów pojawia się osób chorych na AIDS lub nowotwory złośliwe. Zwiększone ryzyko łojotokowego zapalenie skóry dotyczy również osób, u których zdiagnozowano:
- chorobę Parkinsona,
- epilepsję,
- cukrzycę,
- wirusowe zapalenie trzustki,
- wirusowe zapalenie wątroby,
- łuszczycę.
Badania wykazują równiez zwiększoną skłonność do łojotokowego zapalenie skóry u osób z zespołem Downa oraz po przebytym zawale lub udarze. Łojotok nie należy do chorób genetycznych, ale dziedziczne mogą być skłonności do jego występowania. Łojotok należy do przewlekłych chorób dermatologicznych, na którą wpływa wiele czynników. Okazuje się, że do jej powstawania przyczynia się również zanieczyszczone powietrze, noszenie zbyt obcisłej odzieży, spożywanie dużej ilości tłustych potraw oraz słodyczy, a także niewłaściwa pielęgnacja skóry głowy.
Leczenie łojotoku
Leczenie łojotoku jest długotrwałe i nie zawsze przynosi oczekiwane rezultaty. Okazuje się, że łojotokowego zapalenia skóry nie można całkowicie wyleczyć. Dostępne metody leczenia łojotoku pozwalają zmniejszyć uciążliwe objawy i kontrolować przebieg choroby. Najczęściej stosowane są preparaty o działaniu przeciwgrzybiczym, przeciwzapalnym i regenerującym. Leki na łojotokowe zapalenie skóry występują w postaci maści, kremów, płynów. W przypadku łojotokowego zapalenia skóry głowy najczęściej stosuje się leki zawierające:
- ketokonazol,
- ichtiol,
- pirytionian cynku,
- siarkę.
Leczenie łojotoku jest długotrwałe i uciążliwe, ponieważ składniki preparatów mogą powodować działania niepożądane. Leki na łojotokowe zapalenie skóry należy przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. Pomocna w leczeniu łojotoku może być również zmiana nawyków jak np. ograniczanie ilości spożywanych tłuszczów i cukrów, noszenie przewiewnej odzieży z naturalnych materiałów, stosowanie odpowiednich preparatów do pielęgnacji skóry głowy. Wybierając szampon warto wybrać kosmetyk przeznaczony do pielęgnacji skóry łojotokowej, a nie do włosów przetłuszczających się. Składniki obu kosmetyków znacznie się różnią, dlatego istotny jest wybór odpowiedniego środka pielęgnacyjnego w leczeniu łojotoku.