Łysienie bliznowaciejące należy do najrzadszych rodzajów łysienia. Łysienie bliznowaciejące charakteryzuje się całkowitą utratą włosów, ponieważ mieszki włosowe zostają zastąpione tkanką łączną włóknistą. W przypadku łysienia bliznowaciejącego istotna jest właściwa diagnoza oraz szybkie rozpoczęcie leczenia, które może pomóc uratować mieszki włosowe nieobjęte procesem włóknienia. Łysienie bliznowaciejące należy do stosunkowo młodych chorób, które zostały opisane zaledwie dwadzieścia lat temu. Łysienie bliznowaciejące należy do bardzo uciążliwych i najczęściej obejmuje nie tylko skórę głowy, ale także brwi i rzęsy. Dla wielu osób łysienie bliznowaciejące jest powodem ogromnego dyskomfortu, obniżonej samooceny, a czasem nawet powodem ograniczenia kontaktów międzyludzkich.
Łysienie bliznowaciejące — objawy
Łysienie bliznowaciejące należy do przewlekłych chorób, bardzo trudnych do wyleczenia. W przypadku tego rodzaju łysienia utrata włosów przebiega stopniowo, co pozwala na szybką diagnozę oraz wdrożenie leczenia. Łysienie bliznowaciejące charakteryzuje się utratą włosów będących w różnej fazie wzrostu. Najczęściej nadmierna utrata występuje w okolicach skroni i czoła. W łysieniu bliznowaciejącym widoczne są charakterystyczne zmiany takie jak: rumień i zaczerwienienie. Wiele osób borykających się z łysieniem bliznowaciejącym odczuwa również uciążliwe pieczenie i swędzenie skóry głowy, a także ból podczas dotykania włosów zwany trychodynią. W prawie 80% przypadków łysienia bliznowaciejącego dochodzi również do utraty włosów w okolicach brwi i rzęs, czasem także w innych partiach ciała. Wyróżnia się dwa rodzaje łysienia bliznowaciejącego: pierwotne i wtórne.
Łysienie bliznowaciejące — przyczyny
Przyczyny łysienia bliznowaciejącego w dużym stopniu zależą od jego rodzaju. Łysienie bliznowaciejące wtórne najczęściej związane jest z infekcją wirusową, bakteryjną lub grzybiczą, na skutek której następuje uszkodzenie mieszków włosowych, a w efekcie wypadanie włosów. W przypadku łysienia bliznowaciejącego pierwotnego, choroba od razu atakuje mieszki włosowe. Dokładne przyczyny tego rodzaju nie są do końca poznane, ale badania potwierdzają rolę czynników immunologicznych, a także współwystępowanie chorób takich jak: liszaj płaski, toczeń rumieniowaty czy twardzina skóry. Przyjmuje się również, że istotnym czynnikiem w łysieniu bliznowaciejącym są zaburzenia gospodarki hormonalnej, ponieważ ten rodzaj łysienia zazwyczaj dotyczy kobiet w okresie pomenopauzalnym. Łysienie bliznowaciejące związane jest również z takimi wadami rozwojowymi jak: wodogłowie, wady serca czy rozszczep kręgosłupa.
Łysienie bliznowaciejące — leczenie
W leczeniu łysienia bliznowaciejącego bardzo istotna jest wczesna diagnoza i szybkie wdrożenie leczenia. Najczęściej w leczeniu bliznowaciejącym stosuje się preparaty w postaci kremów, maści czy lotionów zawierających glikokortykosteroidy, a także leki przyjmowane doustnie zawierające: glikokortykosteroidy, tetracykliny, mykofenolan mofetylu, hydroksychlorochina, a także leki antyandrogenne. Leczenie farmakologiczne stosowane jest we wczesnym etapie łysienia bliznowaciejącego, co przekłada się na satysfakcjonujące rezultaty terapii. Wiele osób borykających się z łysieniem bliznowaciejącym bierze pod uwagę przeszczep włosów. Metoda WAW FUE stosowana w klinice Novoderm w Łodzi charakteryzuje się naturalnymi efektami, minimalną inwazyjnością i niewielkim ryzykiem powikłań oraz bardzo atrakcyjnym stosunkiem jakości do ceny. Przeszczep włosów w przypadku łysienia bliznowaciejącego wykonuje się jedynie wtedy, gdy choroba jest stabilna i nie występują przeciwwskazania do zabiegu transplantacji włosów.