Łysienie plackowate

Łysienie plackowate

Łysie­nie plac­ko­wa­te nale­ży do prze­wle­kłych chorób zapal­nych, które charak­te­ry­zu­je się uszko­dze­niem miesz­ków włoso­wych, a w rezul­ta­cie wypa­da­niem włosów. Choro­ba doty­czy najczę­ściej osób młodych. Szacu­je się, że 60% przy­pad­ków łysie­nia plac­ko­wa­te­go doty­czy osób poni­żej 30 roku życia. Łysie­nie plac­ko­wa­te doty­ka w równym stop­niu kobiet i mężczyzn. Lecze­nie tego rodza­ju łysie­nia jest bardzo trud­ne i długo­trwa­łe i nie zawsze przy­no­si ocze­ki­wa­ne rezultaty.

Łysienie plackowate — objawy

Częścio­wa utra­ta włosów na skórze głowy, ale także na brwiach czy zaro­ście na twarzy o charak­te­rze zapal­nym nazy­wa­na jest łysie­niem plac­ko­wa­tym. Charak­te­ry­stycz­ne dla tego rodza­ju łysie­nia są plamy na owło­sio­nej skórze o okrą­głym kształ­cie  i różnej wiel­ko­ści. Plamy na skórze głowy przy­po­mi­na­ją plac­ki, stąd nazwa łysie­nie plac­ko­wa­te. Zazwy­czaj ogni­ska choro­by mają wiel­kość pomię­dzy 5–10 cm śred­ni­cy, najmniej­sza zazwy­czaj jest pierw­sza zmia­na na skórze głowy. Ogni­ska choro­bo­we mogą być poje­dyn­cze lub mnogie, ale rzad­ko zdarza się, że obej­mu­ją całą powierzch­nię owło­sio­nej skóry głowy. Łysie­nie plac­ko­wa­te jest choro­bą o charak­te­rze zapal­nym, jednak na skórze głowy nie poja­wia­ją się obja­wy takie jak: rumień czy złusz­cza­nie skóry. W niektó­rych przy­pad­kach włosy odra­sta­ją samo­ist­nie po około pół roku, jednak najczę­ściej koniecz­ne jest zasto­so­wa­nie odpo­wied­nio dobra­nej terapii.

Łysienie plackowate — przyczyny

Łysie­nie plac­ko­wa­te najczę­ściej doty­ka osoby młode, między 20 a 40 rokiem życia, ale może wystę­po­wać również u dzie­ci. Przy­czy­ny tego rodza­ju łysie­nia nie są do końca znane, ale zwykle wymie­nia­ne są takie czyn­ni­ki jak: uwarun­ko­wa­nia gene­tycz­ne, a także zabu­rze­nia gospo­dar­ki hormo­nal­nej. Łysie­nie plac­ko­wa­te zali­cza­ne jest do chorób auto­im­mu­no­lo­gicz­nych, dlate­go może wystę­po­wać z inny­mi choro­ba­mi jak: reuma­to­idal­ne zapa­le­nie stawów, cukrzy­ca typu I, atopo­we zapa­le­nie skóry, zapa­le­nie tarczy­cy, zapa­le­nie jeli­ta grube­go, bielac­two czy toczeń rumie­nio­wa­ty. Bada­nia wska­zu­ją, że łysie­nie plac­ko­wa­te jest scho­rze­niem dzie­dzicz­nym. Okazu­je się, że 10 % osób z zespo­łem Downa bory­ka się z proble­mem łysie­nia plac­ko­wa­te­go. Niektó­rzy specja­li­ści doszu­ku­ją się przy­czyn tego rodza­ju łysie­nia w proble­mach o podło­żu psycho­lo­gicz­nym jak np. długo­trwa­ły stres.

Łysienie plackowate — leczenie

Łysie­nie plac­ko­wa­te nale­ży do scho­rzeń trud­nych do wyle­cze­nia. Lecze­nie zazwy­czaj jest długo­trwa­łe i nie zawsze przy­no­si ocze­ki­wa­ne efek­ty. Do najczę­ściej stoso­wa­nych metod należą:

  • kura­cja prepa­ra­ta­mi o dzia­ła­niu immu­no­su­pre­syj­nym: korty­ko­ste­ro­idy poda­wa­ne doust­nie lub miej­sco­wo i cyklo­spo­ry­na poda­wa­na doustnie,
  • stoso­wa­nie płynu na porost włosów zawie­ra­ją­cym 5% minok­sy­dy­lu, jednak wcie­ra­nie płynu dwa razy dzien­nie może powo­do­wać zaczer­wie­nie­nie lub łusz­cze­nie skóry głowy,
  • foto­che­mio­te­ra­pia pole­ga­ją­ca na poda­niu leku uczu­la­ją­ce­go na świa­tło, a następ­nie pacjent podda­wa­ny jest naświe­tle­niu promie­nia­mi UVA,
  • stoso­wa­nie miej­sco­wej immu­no­te­ra­pii, która według badań jest najsku­tecz­niej­szą meto­dą lecze­nia łysie­nia plac­ko­wa­te­go, w tym przy­pad­ku stosu­je się aler­ge­ny kontak­to­we, które mają na celu wywo­ła­nie kontak­to­wej nadwrażliwości.

Wiele osób stosu­je również krio­te­ra­pię, ale warto pamię­tać o rozsąd­nym korzy­sta­niu z tego rodza­ju kura­cji. Lecze­nie łysie­nia plac­ko­wa­te­go zimnem nie powin­no być długo­trwa­łe, ponie­waż może to skut­ko­wać trwa­łym uszko­dze­niem miesz­ków włoso­wych. Najnow­szą, jednak wciąż ekspe­ry­men­tal­ną tera­pią jest lecze­nie rukso­li­ty­ni­bem, substan­cją stoso­wa­ną w lecze­niu chorób szpi­ku. Meto­da stoso­wa­na przez amery­kań­skich naukow­ców przy­no­si bardzo dobre rezul­ta­ty i całkiem możli­we, że po prze­pro­wa­dze­niu komplet­nych badań lecze­nie rukso­li­ty­ni­bem może stać się powszech­ne. W lecze­niu łysie­nia plac­ko­wa­te­go istot­ne jest dosto­so­wa­nie tera­pii do wieku oraz do stop­nia zaawan­so­wa­nia choro­by, dlate­go nale­ży skon­sul­to­wać się z leka­rzem, który dobie­rze rodzaj leczenia.

NovoDerm
novoderm.pl
menu
Przewiń do góry